Latijns kruis
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een Latijns kruis is een kruisvorm waarbij de verticale arm langer is dan de horizontale arm.
Omschrijving
In de bouwkunde wordt de term 'Latijns kruis' voornamelijk gebruikt om de plattegrond van kerken te beschrijven. Bij een kerkgebouw met een plattegrond in de vorm van een Latijns kruis is het schip, de langgerekte middenruimte, langer dan het transept (dwarsschip). Dit creëert de herkenbare kruisvorm met een lange verticale 'arm' (het schip en koor) en een kortere horizontale 'arm' (het transept).
Toepassing in kerkenbouw
De plattegrond in de vorm van een Latijns kruis is een traditionele vorm die veel wordt toegepast in kruiskerken, met name in de Romaanse en Gotische architectuur. Dit type plattegrond ontstond door het toevoegen van een transept aan de oorspronkelijk rechthoekige basiliekvorm. De kruising, waar het schip en transept samenkomen, wordt ook wel de viering genoemd en heeft vaak een vierkante plattegrond. Voorbeelden van kerken met een Latijns kruis plattegrond zijn te vinden in verschillende historische periodes en regio's.
Symbool
Naast de bouwkundige toepassing is het Latijnse kruis ook een belangrijk symbool in het Christendom. Het wordt vaak gebruikt als metselteken in gevels van baksteen om het Christendom te symboliseren.
Vergelijkbare termen
Grieks kruis
Gebruikte bronnen: